Άρθρο με τίτλο «Κλείνοντας πληγές της Αθήνας» της Μαρίας Στρατηγάκη στην εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ (18/04/2019)

2019/04/18
Άρθρο με τίτλο «Κλείνοντας πληγές της Αθήνας» της Μαρίας Στρατηγάκη στην εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ (18/04/2019)

ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ (18/04/2019)

Όταν ακούμε κάποιον να κάνει λόγο για κοινωνική πολιτική, τις περισσότερες φορές το μυαλό μας πηγαίνει, στην καλύτερη περίπτωση, στα επιδόματα και, στη χειρότερη, σε κάτι που δεν υπάρχει. Κι αυτό, διότι υπάρχουν δύο προβληματικές, για τους καιρούς μας, λέξεις: «κοινωνική» και «πολιτική». Προβληματικές, αφού η κοινωνική συνοχή διαρρηγνύεται καθημερινά και η πολιτική απαξιώνεται λόγω της αμφισβητήσιμης παραγωγής της σε εποχές πολιτικού κατεπείγοντος. Στην κοινή συνείδηση, η κοινωνική πολιτική έρχεται σε δεύτερη μοίρα, για παράδειγμα, της οικονομικής πολιτικής, σε επίπεδο κράτους, και της ασφάλειας και της καθαριότητας, σε τοπικό επίπεδο. Είναι, όμως, ο βασικός πυλώνας κοινωνικής σταθερότητας, καθώς ξαναβάζει στο παιχνίδι εκείνους που κινούνται στα όρια της φτώχειας, της αδυναμίας, της αξιοπρέπειας. Η κοινωνική πολιτική, όπως τουλάχιστον την εφαρμόζουμε εδώ και πέντε χρόνια στον Δήμο Αθηναίων —και φιλοδοξούμε να συνεχίσουμε μετά τις 26 Μαϊου—, είναι εκείνη που κρατά, αφενός, ακλόνητη, περιεκτική και συνεκτική τη δημοκρατία και, αφετέρου, την καθημερινή ζωή των πολιτών. Απλώνει προστατευτικό δίχτυ χωρίς διακρίσεις, χωρίς αποκλεισμούς. Παράγει καθημερινή πολιτική υπέρ μιας κοινωνίας όπου όσοι τα «καταφέρνουν» δεν νιώθουν ότι απειλούνται και όσοι δεν τα «καταφέρνουν» δεν αισθάνονται ότι υποτιμούνται, δεν λησμονούνται.

Εδώ και πέντε χρόνια, στην αντιδημαρχία Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Πρόνοιας και Ισότητας, σχεδιάσαμε και υλοποιήσαμε προγράμματα που διατήρησαν την κοινωνική ισορροπία και προώθησαν την κοινωνική ευημερία. Άνεργοι, άποροι, άστεγοι, όσοι και όσες υφίστανται βία και διακρίσεις λόγω φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, εθνικής καταγωγής ή θρησκείας, είχαν κάπου να απευθυνθούν: στο Job Center, στα δημοτικά ιατρεία, στο πρόγραμμα κοινωνικής κατοικίας, στις διανομές τροφίμων, στο Κέντρο Κοινότητας για επιδόματα και παραπομπές σε άλλους φορείς αν χρειαστεί.

Εξάλλου, η σύγχρονη και περιεκτική κοινωνική πολιτική δεν περιορίζεται στα παθητικά επιδόματα ή στη φιλανθρωπία. Αντιμετωπίζει τις ανάγκες του πολίτη ολιστικά, προσφέροντας στοχευμένη κοινωνική και ιατρική φροντίδα και ψυχοκοινωνική και επαγγελματική υποστήριξη στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Με το βλέμμα στραμμένο στο εδώ και τώρα, εφαρμόσαμε στον Δήμο Αθηναίων στρατηγική κοινωνικής αλληλεγγύης που απευθύνθηκε στην Ε.Ε., στην αγορά, στους επιστήμονες, στην κοινωνία των πολιτών, σε φορείς, ΜΚΟ, ιδρύματα και, ασφαλώς, στα ψηφιακά εργαλεία, ώστε από κοινού να απορροφήσουμε τους κοινωνικούς κραδασμούς, να στηρίξουμε και να επανεντάξουμε στην καθημερινότητα της πόλης εκείνους που ζούσαν με τον φόβο ότι θα βρεθούν στα περιθώριά της. Η κοινωνική πολιτική κλείνει πηγές. Γιατί η ευημερία της πόλης εξαρτάται από την ευημερία όλων των κατοίκων της.