Η νέα κυβέρνηση της ΝΔ έχει 9,8% γυναίκες και υπέστη γιαυτό οξεία κριτική. Και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το 2015 είχε επίσης πολύ λίγες γυναίκες (15%) και είχε υποστεί και εκείνη ανάλογη κριτική. Η τοποθέτηση σε θέσεις Υπουργών και Υφυπουργών, αποτελεί αποκλειστική ευθύνη των Πρωθυπουργών και αποτυπώνει την έλλειψη πολιτικής βούλησης για ισόρροπη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική. Σε πολλές χώρες της ΕΕ, οι Πρωθυπουργοί ορίζουν μεγαλύτερο ποσοστό γυναικών από το ποσοστό τους στα μέλη των Κοινοβουλίων. «Διορθώνουν» δηλαδή τη βούληση του λαού που εκφράζεται στις κάλπες. Στην Ελλάδα, οι δύο τελευταίοι Πρωθυπουργοί όρισαν γυναίκες σε πολύ μικρότερο ποσοστό από το ήδη μικρό ποσοστό γυναικών στην σύνθεση της αντίστοιχης Ελληνικής Βουλής (18,3% και 20,6%).
Δεν θα συμφωνήσω με τις συγκρίσεις με αντιπολιτευτικά κίνητρα αφού το να τοποθετηθούν μία- δύο γυναίκες περισσότερες δεν αλλάζει την συνολική εικόνα μιας ανδροκρατούμενης κυβέρνησης με συμμετοχή γυναικών πολύ μικρότερη του θεσμοθετημένου για τα ψηφοδέλτια και «ηθικού» για την κυβέρνηση, 33% το 2015 και 40% σήμερα. Η, αλλιώς, της κρίσιμης μάζας (1/3) που απαιτεί η συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική για λόγους δημοκρατίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και οικονομικής ανάπτυξης.
Είναι φανερό ότι οι λόγοι που υστερούμε ως χώρα στην ισόρροπη συμμετοχή των γυναικών στην κυβέρνηση ξεπερνούν τις κομματικές και ιδεολογικές διαφορές. Έχουν να κάνουν περισσότερο με την (δια-κομματική) βαθύτατη απαξίωση της σχέσης των γυναικών με την πολιτική την οποία και οι καλύτεροι πρωθυπουργοί δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ανατρέψουν. Έχουν να κάνουν με τα έμφυλα στερεότυπα που διαπερνούν όλες τις «αξιοκρατικές» επιλογές τους ώστε ακόμα και τα πτυχία αξιολογούνται διαφορετικά για άνδρες και τις γυναίκες. Έχουν να κάνουν με ορισμένες αποδεκτές «προδιαγραφές» της πολιτικής παρουσίας που επιβραβεύουν στοιχεία ανάρμοστης και μάγκικης συμπεριφοράς. Ακόμα και για τους Πρωθυπουργούς η πολιτική είναι κατά βάσιν ανδρική υπόθεση, τόσο ως συμπεριφορά, όσο και ως τεχνική γνώση και ικανότητα.
Ας ευχαριστήσουμε ακόμα μια φορά την ΕΕ για την καθοριστική θετική επίδρασή της στην ισότητα στην παραδοσιακή Ελλάδα. Από αυτήν έρχεται και η πρόσφατη καλή πρακτική, αλλά και η τρανή απόδειξη ότι το θέμα ξεπερνά τις ιδεολογικές και κομματικές διάφορες. H Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, της ίδιας πολιτικής οικογένειας με τον Κυριάκο Μητσοτάκη θέλει να συγκροτήσει μια Ευρωπαϊκή Επιτροπή με 50% γυναίκες και 50% άνδρες.
Άραγε θα προτείνει και μια γυναίκα Επίτροπο ο κ. Μητσοτάκης (όπως του ζητά η κα Φον ντερ Λάιεν), ή θα επικαλεσθεί τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής περίπτωσης, οι οποίες άλλωστε δεν του «επέτρεψαν» να τοποθετήσει περισσότερες Υπουργούς στην ελληνική κυβέρνηση?
ΜΑΡΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΑΚΗ
Αντιδήμαρχος δήμου Αθηναίων
Πρώην Γ.Γ. Ισότητας των Φύλων (2009-2012)
